TAK, JESTEM HERETYKIEM*

Autoportret Krzysztof Winnicki

W popkulturowym rozumieniu tego słowa, kimś, kto jest na tzw. manowcach prawdy, kimś, kto zwątpił, kimś kto nie godzi się z obowiązującymi paradygmatami Wielkiej i Mniejszej Narracji Religijnej.
Dzisiaj te dwie Narracje, zarówno kościół katolicki, jak i inne kościoły proweniencji protestanckiej, mimo różnic jakie pozornie je dzielą, wciąż są na tej samej płaszczyźnie, która jest i musi być z definicji wspólna. A jest nim chrześcijaństwo.
Tak, jestem heretykiem, i nie uważam, że jest to słowo gorszące, piętnujące, nacechowane negatywną energią wieków! Gdy zrozumiałem sens słowa HAIRETICOS - gr. umiejący wybierać, poczułem spokój, dumę i więź z tymi, którzy w historii oparli się fali, Wielkiemu Prądowi, którzy walczyli dzielnie, sprzeciwiając się, którzy polegli, ale również wykorzystali ją i ..., nie ujarzmili. Czy ta refleksja jest smutna? Nie, bowiem "wygrana" nie polega na tym, że to co nas otacza, świat i jego idee stracą swoją wartość i moc, ale to, że ja zobaczyłem, że może być i jest inaczej niż nam, wszystkim się to wszystko przedstawia. Podejrzałem, piszę podejrzałem to co znajduje się za zasłoną, kurtyną spektaklu życia. Jak nieproszony gość, który przypadkiem z widza stał się aktorem. Uzyskałem, mogę powiedzieć zrąb świadomości, gdzie z biernego stałem się czynnym podmiotem. Zostałem przebudzony. Opuściłem jaskinię!


*Heretyk
1) wyznawca herezji, poglądu religijnego sprzecznego z dogmatami
2) przenośnie: człowiek o śmiałych, sprzecznych z powszechnie głoszonymi poglądach
Źródło: Słownik Języka Polskiego - Internet

Wrocław, 25.10.2015