 |
| HUNTERWASSER |
Ład jako coś, coś uporządkowanego, coś przewidywalnego, coś ułożonego. Konstrukcja zaprojektowana, która stwarza koherentną całość. Ład jako scedowana na ludzkość potencja tworzenia, której ta nie w pełni zrozumiała, zaakceptowała, odrzucając plan Stwórcy. Na początku był chaos, a później Stwórca uczynił ład. Ten ład zachwiany, nigdy nie powrócił w swojej czystej edenicznej postaci. Ludzkość tworząc nowy porządek, de facto nie wytwarza swoich myśli, które zostały przekazane. Te bowiem w istocie-porządku Lasu Deszczowego zostały stłumione, zapomniane i przeprojektowane. Tak to wyraża się w powiedzeniu, historię tworzą zwycięzcy, tak idee panujące tworzone są przez panujących (K. Marks). Czym w istocie jest porządek, ład - owa monotonna, bezpieczna struktura, do której podobno dąży ludzkość. A gdyby tak o tym zapomnieć. To marzenie. Niewidzialne kajdany Nowego Ładu spętały ludzkość. Człowiek stał się niewolnikiem utajonych sił tej struktury, która jak w starożytnej Grecji-Panteon Olimpu organizuje całość naszej egzystencji, zmieniając, wciąż przeprojektowując ideał. Czy jest on rzeczywiście celem samym w sobie, zapytuje socjolog Bauman, czy też ma stać się wstępem do końca ludzkości. Ład, słowo źle zrozumiane, wciąż wywołuje tęsknotę za czymś arkadyjskim i mitologicznym. Czymś co było naszą kolebką, a dzisiaj jest tylko niedościgłym, ale tylko marzeniem.
Wrocław, 09082014
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz